Loading page ...
Het Brussels Hoofdstedelijk Gewest heeft in mei 2025 officieel het vakmanschap van Belgische chocolade erkend als immaterieel cultureel erfgoed. Een historische beslissing die een levende traditie eert. Maar hoe kan deze erkenning worden omgezet in concrete beleidsmaatregelen?
De geschiedenis van chocolade in Brussel begint in de 17e eeuw, met de introductie van cacao in Europa door de Spanjaarden. Al snel werd de hoofdstad een erkend centrum van transformatie, dankzij haar ambachtelijke knowhow en de uitmuntendheid van haar productie. De ontwikkeling van grote huizen - Neuhaus, Côte d'Or, Leonidas en Wittamer - heeft de Brusselse reputatie versterkt tot ver buiten de grenzen.
Maar het is ook in de steegjes, markten, onafhankelijke werkplaatsen en vakopleidingen dat, generatie na generatie, een manier van leven en een technische nauwkeurigheid is doorgegeven die vandaag de dag nog steeds de reputatie van onze chocolade bepaalt.
In mei 2025 heeft de Brusselse regering een belangrijke stap gezet door het chocoladevakmanschap officieel op te nemen in het Immaterieel Cultureel Erfgoed van de Regio. Een beslissing die werd toegejuicht door de spelers in de sector, de musea, de scholen, maar ook de chocoladeliefhebbers.
Deze inschrijving erkent niet alleen de historische waarde van deze traditie, maar vooral ook haar huidige rol: identiteitsdrager, economische motor en toeristische trekpleister voor Brussel.
Hoewel de erkenning welkom is, mag het niet bij een eenvoudige verklaring blijven. Het moet gepaard gaan met sterke, concrete en duurzame maatregelen:
Het beroep van chocolatier is veeleisend: beheersing van temperaturen, kennis van cacaovariëteiten, balans in texturen, innovaties in vormen en smaken... Het is een ambacht van uitmuntendheid, vaak miskend, maar dat volledig verdient om behouden en doorgegeven te worden.
De erfgoederkenning zou dus een unieke kans kunnen zijn om de opleidingssectoren in Brussel te versterken, jonge leerlingen te ondersteunen en een nieuwe impuls te geven aan het leren van ambachtelijke beroepen.
Hedendaagse uitdagingen mogen niet worden genegeerd. Het valoriseren van chocolade als erfgoed betekent ook een inzet voor duurzaamheid en rechtvaardigheid: verantwoorde cacao-bevoorrading, eerlijke arbeidsomstandigheden in producerende landen, strijd tegen ontbossing en milieuvriendelijke verpakkingen.
In dit opzicht ondernemen verschillende Brusselse chocolatiers al ambitieuze initiatieven. De Regio zou een rol kunnen spelen als katalysator door een "Duurzame Brusselse Chocolade"-label te creëren, dat herkomst, kwaliteit en ethiek garandeert.
In een parlementaire vraag gericht aan de Minister-President en de Staatssecretaris worden verschillende vragen gesteld:
De trots van Brusselse chocolade ligt niet alleen in de smaak. Het ligt in de mensen die het laten leven. Het is hun vakmanschap dat behouden, doorgegeven en uitgestraald moet worden.
Aucune image trouvée.
🏰 Crumbled wall of Villers: 7 years of inaction, 7 years of oblivion? In the heart of Brussels, an essential fragment of our urban memory...
Read moreLast plenary session at the Brussels Parliament As a member of the Brussels Parliament, I fully invest myself in my...
Read more